Arbitrum (ARB) wordt pas iets meer dan een week vrij verhandeld. Maar nu al zijn er problemen in de gemeenschap. De Stichting Arbitrum heeft namelijk de beschikking gehad over fondsen voordat deze door het zelfbestuur (DAO) aan haar werden toegewezen.
Kort na de succesvolle beursgang van Arbitrum (ARB) broeit er al een gecompliceerde situatie in de relatie tussen investeerders en het projectteam. In het weekend werd bekend dat de Arbitrum Foundation toegang had tot 50 miljoen ARB’s (momenteel ongeveer 60 miljoen US dollar waard), waar zij officieel pas recht op had nadat de gemeenschap in een referendum over de financiering had beslist. Door de gebeurtenissen is de prijscurve van Arbitrum met ongeveer 8 procent gekelderd en het probleem zou nog groter kunnen worden.
Het concrete twistpunt is “AIP-1“, een pakket voorstellen over hoe de Stichting Arbitrum organisatorisch en financieel moet worden opgezet. Zoals bepaald in het zelfbesturingsdocument van Arbitrum (DAO) moet over “AIP-1” worden beslist met de ARB als stembureau en de deadline voor deelname is morgen, dinsdag. Tot zondagmiddag leek het erop dat “AIP-1” een duidelijke meerderheid zou krijgen, waardoor ongeveer 3,5 miljard ARB aan de dotatie zou worden toegevoegd. Maar toen bekend werd dat het Arbtitrum-team al met een deel van het geld bezig was, sloeg de stemming om. Momenteel ziet het ernaar uit dat het “AIP-1” voorstel niet zal worden goedgekeurd. Een poging van de stichting om de processen uit te leggen in een langere tekstbijdrage heeft de defensieve houding van de gemeenschap eerder versterkt.
Het is nu immers duidelijk dat de Arbitrum Foundation al 10 miljoen ARB heeft ingewisseld voor fiat en 40 miljoen ARB als lening heeft gegeven aan een “hoogontwikkelde marktdeelnemer” in afwachting van een positieve beslissing over “AIP-1”. Dit is gedaan om het “kip en ei probleem” op te lossen. De stichting heeft fondsen nodig om serieus met haar werk te beginnen en dus ook om haar zelfbestuur veilig te stellen, vervolgt het rapport. Maar het was beter geweest de tijd te nemen met de transacties tot de goedkeuring. Er wordt nu ook kritiek geuit op het deel van “AIP-1” waarin de stichting 750 miljoen ARB in een fonds wil onderbrengen waarover zij zonder stemming kan beschikken, om Arbitrum en het ecosysteem aantrekkelijker te maken met initiatieven.
De stichting probeert nog steeds “AIP-1” te redden en noemt de stemming hardnekkig een “bekrachtiging”, een “pro forma zaak”, zogezegd. Maar het wantrouwen dat tot uiting komt in het stemverloop bij het referendum zelf, en dat ook tot uiting komt op de cryptomarkten, wordt niet weerspiegeld in het standpunt van de Stichting Arbitrum. Wat zij moet doen als “AIP-1” uiteindelijk geen meerderheid vindt, is onduidelijk. Het terugdraaien van de transacties met de betreffende 50 miljoen ARB is waarschijnlijk geen optie.
Conclusie: Arbitrum met problemen van eigen bodem – ARB onder druk
Arbitrum lijkt te zijn vastgelopen in de eerste toepassing van zelfbestuur in een situatie die diplomatieke vaardigheid zal vergen om op te lossen. Het geschil illustreert dat het concept van zelfbestuur van een cryptocurrency via DAO berust op een stichting of team dat zich aan regels houdt en als fiduciair optreedt. De voorstellen in “AIP-1” voor ARB waren op zich gebruikelijk in de industrie – maar een gebrek aan geduld en onhandig communicatiebeleid dreigen nu de Arbitrum Foundation, die zich al in de oprichtingsfase bevindt, te beschadigen en haar beenruimte te ontnemen.
Leave a Reply