IOTA wil de centrale coördinator in 2021 afschaffen, wat ook de invoering van een nieuw principe bij de validatie van transacties betekent. Mana moet hierin een centrale rol spelen. Nu legt IOTA in meer detail uit wat Mana in de praktijk betekent.
IOTA neemt een bijzondere positie in onder de crypto-valuta’s door middel van gratis transfers, wat vaak als een voordeel wordt benadrukt. Dit mechanisme wordt bereikt door het feit dat individuele deelnemers aan het netwerk twee andere transacties moeten bevestigen als zij hun eigen transacties willen uitvoeren. In laatste instantie wordt elke overdracht echter goedgekeurd door de centrale coördinator, die de Stichting IOTA als een soort Super Node opereert. Met de overgang naar IOTA 2.0 aka Coordicide, die gepland is voor 2021, wordt de centrale coördinator afgeschaft – en dus moet er ook een nieuw consensussysteem voor de validatie van transacties worden gecreëerd. In deze context wijdt IOTA nu een blogpost aan Mana en legt uit hoe Mana moet werken als een extra token in IOTA 2.0.
Gedecentraliseerde IOTA en de rol van Mana
Mana is door IOTA ontworpen als een token dat dient als een belangrijke indicator of een knoop betrouwbaar en eerlijk handelt in transacties. Met een reputatiesysteem voor knooppunten wil IOTA een slank, middelenbesparend protocol voor consensusvorming bereiken. Eerder werd al aangekondigd dat elke transactie van (M)IOTA naar Coordicide ook dezelfde hoeveelheid mana zou bevatten en verspreiden naar het knooppunt dat de overdracht bevestigt. Voor de IOTA Foundation meldt ontwikkelaar William Sanders nu dat er ook discussies zijn over het koppelen van de distributie van mana aan hoe actief een knooppunt is. De beslissing over de exacte berekeningsmethode voor mana is volgens Sanders nog niet genomen en zal afhangen van welke aanpak in de tests robuuster blijkt te zijn.
Maar is mana dan niet in feite een kopie van Delegated Proof-of-Stake (DPoS), een blokketenprotocol dat bijvoorbeeld in EOS wordt gebruikt? Daar zijn er voor knooppunten die door de deelnemers aan het netwerk als gerenommeerd worden geselecteerd, munten als vergoeding voor het validatiewerk. Sanders zegt dat er parallellen zijn tussen DPoS en Mana, maar die zijn zeer beperkt. Eerste probleem: Mana is eigenlijk ook een beloning voor knooppunten, maar is niet bedoeld om een monetaire stimulans te geven. Tweede probleem: als een knooppunt veel mana verzamelt, trekt het automatisch de validatie van veel transacties aan omdat het een goede reputatie heeft. Als dit knooppunt overschakelt naar dubieus gedrag, kan het IOTA-netwerk worden gecompromitteerd.
Lau Sanders wordt verondersteld mechanismen te vinden om deze problemen op te lossen. Ten eerste blijven Mana en IOTA gescheiden van elkaar. Ten tweede zouden de IOTA Foundation en andere eerlijke netwerkdeelnemers altijd meer mana vasthouden dan één enkel knooppunt met frauduleuze bedoelingen. Ten derde zou het erg duur zijn om mana te krijgen door de aankoop van IOTA, omdat een grotere vraag de prijs zou drijven. Sanders zegt ook dat er geen secundaire markt voor Mana wordt verwacht. Aan de andere kant geeft Sanders ook toe dat mana kan worden uitgeleend of verkocht via Smart Contracts. Dit zou interessant zijn omdat wanneer de netwerkbelasting van IOTA 2.0 hoog is, transacties die bereid zijn meer mana te gebruiken voorrang moeten krijgen.
Conclusie: Mana in IOTA 2.0 roept vragen op
Mana klinkt op zich onschuldig bij IOTA en de IOTA Foundation blijft beloven dat mana voor de meeste gebruikers geen rol zal spelen in het dagelijks leven, maar automatisch op de achtergrond zal functioneren. Een kritische blik op de functie van mana maakt het ook mogelijk om te betwijfelen of IOTA niet via de achterdeur kosten invoert voor bankoverschrijvingen. Is het echt zo duidelijk als IOTA denkt dat Mana geen eigen monetaire markt zal creëren? Dit zal waarschijnlijk pas duidelijk worden op de lange weg naar IOTA 2.0 in testnetten en dus zal er tijd zijn om het concept aan te passen als dat nodig is. Ondertussen blijft de cruciale vraag: Nodes worden verondersteld rekencapaciteit te bieden voor de validatie van externe transacties. Waarom zouden ze dat doen, als mana als beloning voor de dienst geen geldelijke waarde heeft en de Stichting IOTA zich tegelijkertijd wil ontdoen van de rol van centrale coördinator.
Als u nog geen Binance-account heeft, kunt u hier een Binance-account aanmaken en 10% op de kosten besparen, u kunt hier alles te weten komen wat u moet weten.
Leave a Reply